Eremu profesionalean, Kai itsasoak lurrarekin duen loturaz ari da. Ozeanoa japonian eta portua euskaraz. Kultura gisa lotu nahi duguna sinbolizatzen du, urrunak diruditen arren, baina bakoitzaren eskuzabaltasunaren alderdiak bilatuz gero, antzekotasun handiak aurki ditzakegula, hala nola produktua zaindu eta preziatzea, urtarokotasuna, azken batean sinpletasunaren konplexutasunari balioa ematea.

Gure chef-aren bidaia ere gogora ekartzen du. Bere herrialdetik (Txile) “alde egin” ondoren, Australian, Japonian, Euskadin, Andaluzian eta Katalunian ibili zen, sukaldaritza japoniarrak sortzen dion pasioak eraginda. Azkenik, Donostian geratzea erabaki du. Bidaia handi baten ondoren lurra egitea erabaki du.’